Het aangeven van grenzen gaat over een breder gebied dan enkel nee zeggen op een verzoek van collega of leidinggevende. Het gaat over het bewaken van de eigen grenzen, zodat de werkdruk niet te hoog wordt. Maar het gaat ook over het voorkomen dat je over de grens van een ander gaat.

Sommige werknemers vinden het heel moeilijk om hun grenzen aan te geven en te bewaken. Vaak weten ze niet eens waar hun grens ligt, totdat iemand er herhaaldelijk overheen gaat en ze lichamelijke klachten gaan krijgen van de stress die dit met zich meebrengt.

Aangeven dat de werkdruk te hoog wordt is een hoge drempel. Ondertussen stijgt het stressniveau bij je werknemer gestaag, totdat ‘de druppel’ de emmer doet overlopen. Het wordt teveel. Je werknemer zit er helemaal doorheen, heeft verschillende lichamelijke klachten en meldt zich steeds vaker ziek. Op een gegeven moment komt je medewerker helemaal niet meer op het werk en zit met een burn-out thuis.

Als leidinggevende zou je het stellen van grenzen moeten aanmoedigen. Werknemers die grenzen stellen leveren het bedrijf voordelen op. Zeker op de lange termijn. Een werknemer die geen grenzen aangeeft loopt meer risico op een burn-out. En als een werknemer eenmaal thuis zit, dan zijn ze niet zomaar weer aan het werk. Wees daarom blij met werknemers die hun grenzen kennen en aangeven. Op de lange termijn levert dit je veel op.

Hoe stimuleer jij medewerkers om hun grenzen te (her)kennen en bewaken?